Eskrim kökleri milattan önceye kadar dayanan bir çeşit kiliç sporudur. Fiziksel ve ussal becerileri geliştirici özelliği, yapilmasindaki geniş tekniği ve inceliği bakimindan bir sanat olarak da anilmaktadir. Eskrim, gerek kiyafetleri gerekse oynaniş biçimiyle günümüzde yaygin olan pekçok spordan oldukça farklidir ve bu özelliğiyle her geçen gün daha cok insanın ilgisini çekmektedir. Bügünkü oynaniş biçimiyle, birçok insanın düsündüğünün aksine, en az futbol ya da basketbol kadar tehlikesiz bir spordur çünkü eskrimde kullanılan silahların ucu sivri olmayip, sadece dürtüş yapmaya elverislidir. Ülkemizde eskrim sporunun bircok Avrupa ülkesinde olduğu kadar yaygin olmayisi; oynanacak zemin, kıyafet ve silah gibi temini oldukça güç ve pahalı donanımlara ihtiyaç duymasina bağlanabilir.
ESKRİMİN TARİHÇESİ
Eskrim kelimesinin kökü kuzey Cermen dilinden gelmektedir. Cermenler bunu Skermen veya Scheirmen diye adlandırırlardı. Diğer bir Cermen kolu olan İskandinavlar ise eskrime Skrime demekte idiler. Cermen dilindeki bu kelimelerin anlami korumak, savunmaktır. Cermen dilinden gelen Scheirmen kelimesini sonradan Italyanlar Schermare ve Schermire; Fransızlar Escrimir, Escrimer; İspanyollar da Esgrimir olarak kullanmışlardir. Biz ise eskrimin karşılığı olarak Kılıç Sporunu bir deyim olarak almakla beraber, alışılmış olan eskrim kelimesini kullanmaya devam edecegiz.
Kılıç Kullanma ve Öğretiminin Tarihçesi
Eski Devirlerde ve Yunanistan'da: Kılıç kullanma ve bunun öğretimi milattan önce yaygındır. Hatta milattan 2000 yıl önce Çin'de kılıç öğretimi yapıldığı da iddia edilmektedir, ancak bu öğretimin ne şekilde olduğu, okulların bulunup bulunmadığı belgelere dayanılarak saptanmış değildir. Homer'in Ilyada'sinda bayramlarda, şenliklerde kılıç ile yapılan gösterilere (Hoplamachie) Hoplamaki denirdi. Homer'in anlattığı, yani milattan önce bin yıl sıralarında yapılan bu gösteriler sonraki Yunan devirlerinde de baslıca ustalık gösterileri halinde devam etmiştir.
Roma'da:Roma'da ise gençlik, Mars meydanında toplanır (Vectis) Vektis denilen bir nevi kılıçla çalışma yaparlarmış. Askere kılıç kullanma hünerinin öğretimini program içine almak bir Cumhuriyet Valisinin aklına gelmiş ve bu bir ödev olarak o devirde Gladiatorleri çalıştıran hocalara verilmiştir. Eskrim sanatına Armatura denilir ve en başarılı silah kullanan askerlere Doctores-Armarum denilirdi. Bunların gıda ve her tur ihtiyaçları diğerlerinden bir kat daha fazla karşılanırdı.
Orta Cag ve Yeni Devir:Şovalyelik devrinde kılıç baslıca savaş silahlarındandı. Daha çok korumaya uygun olan Avrupalıların harp silahları (ok, şovalye zırhları ve ağır kılıçlar) hareket yeteneğini azaltmakta, çevikliğe fazla yer vermemekteydi. Epe silahı , 14.yuzyilda savaşçıların kullandıkları zırhları parçalamak için yapılmıştı. Uzun ve ağır olduğu için iki elle kullanılırdı; zırhları hem parçalamak hem de kesmek suretiyle savaşçıyı saf dışı bırakırlardı. Eskrim tekniği ilk önce İspanya'da başladı, öğretim için okullar acildi,fakat İtalya'da gelişti. İki elle kullanılan ağır epe 16. yüzyılda bırakıldı, yerine İspanyolların yaptıkları (Rapiere) denilen bir çeşit epe kullanılmaya başlandı ve bu silah duello için en iyi silah olarak kabul edildi. 16. yüzyılda Marozzo ve Agrippa adındaki İtalyan hocaları eskrim kurallarının esasını kurdular,öncülüğünü yaptılar. Marozzo 1536 ve Agrippa ise 1553 yıllarında eskrimin dört ana pozisyonunu saptayan eserlerini verdiler. Marozzo ve Agrippa'nin okulunu devam ettiren Fabri ve Giganti, Avrupa'nın değişik memleketlerinde yaptıklari öğretim ile İtalyan hocalarının üstünlüğünü dünyaya kabul ettirdiler. Eskrim tekniğinin gelişmesi sonunda, savunma anında, gelen darbeleri, kalkan ile savmak yerine, silah ile korumak, siper almak tekniği yer almaya başladı. Yine o okulun yetiştirdiği Fabri ise 17. yüzyılda o zamana kadar hamle yapılmazken ayakla hamle, boşaltma (degagement), karşı boşaltma (contre-degage), ikileme (double), siper alma, karşılık verme (parade-riposte) ve zaman vurusu (coup de temps) nu getirdi ve eskrimin gelişmesinde bu büyük hocanın büyük rolü oldu. Fabri, Fransa, İspanya, Almanya'da ders verdi, son olarak büyük eskrim amatörü olarak tanınan Danimarka Kralı IV. Cristian'ın sarayına eskrim hocası olarak yerleşti. Eskrim tekniğinin gelişme ve yerleşmesi sonunda ilk önce batıda zırhlı donanım, sonra kalkan ve daha sonraları da kola dolanmakta olan manto kalktı, yerine silahla korunma, siper alma tekniği yerleşmeye başladı. Rönesans sanat aleminde etkisini göstermekle kalmadı, eskrim sanatı üzerinde de geniş etki yaptı. Fransız asilzadeleri akınlar halinde Roma, Venedik ve Napoli şehirlerine koşarak o devirde en iyi eskrim hocalarının bulunduğu İtalya'da talim yapma ve kılıç kullanma hünerlerini öğrenmekte yarıştılar. Fransa'da gelişme Catherine de Medici'nin Fransa'ya kraliçe olarak geldiği zaman en iyi hocaları İtalya'dan getirtmesiyle başladı. Fransa Kralı III. Henri Giganti'yi saraya hoca olarak aldı ve bu ünlü hoca IV. Henri zamanında da öğretime devam etti. Fransa'da 1588-1608 yılları arasında 8000 soylunun duelloda can vermesi üzerine tehlikesiz, ucu keskin olmayan 4 köşeli , hafif bir silah yapildi.1653 yılında eskim hocası Bernard tarafından öğretim metodu yayınlanan bu silaha (Fleuret) flöre denildi. Fransa'da asilzadeler ve erkana verilmekte olan dans ve binicilik öğretimine ek olarak flöre dersinin verilmesine karar verildi. 18. yüzyılda eskrim hocası La Boessiere tarafından icat edilen demir telden örülü maske sayesinde çalışmalar daha korkusuzca yapılmaya başlandı. 18. yüzyılda eskrim Fransa'da teknik ve metot bakımından bilimsel esaslara bağlandı. Romantizm devri sayılan 19. yüzyılda ise eskrim teknik ve felsefesiyle en ileri asamaya ulaşarak günümüzdekine çok benzer bir spor dalı haline geldi ve 1913'de kurulan Uluslararası Eskrim Federasyonu (FIE) tarafından kuralları ve yönetmeliği saptandı. Türkiye'de ilk eskrim çalışmaları 1900'lerin başında II. Abdülhamid zamanında Harp Akademisi'nde başlandı. İlk antrenörleri Harp Akademisi'nin beden eğitimi öğretmenleriydi ve bu spora öğrencilerine yurtdışında öğrendiklerini öğreterek başladılar. Kısa zaman sonra padişahın özel fermanıyla bir eskrim takımı kuruldu. Aynı zamanda 1903 yılında kurulan Beşiktaş Spor Kulübü'nde de uygulanmaya başlandı ve1923 yılında kurulan Türkiye Eskrim Federasyonu aracılığıyla da bugüne geldi.
ESKRİMDE KULLANILAN TEMEL KAVRAMLAR
Eskrimde kullanılan en temel kavram garddır. Gard iki eskrimcinin maç başlamadan önce aldıkları ve maç suresince korumak zorunda oldukları pozisyondur. Gard pozisyonu ayaklar birbiriyle 90 derecelik açı yapacak şekilde ve aralarında bir ayak boyu mesafe kalacak şekilde konulup dizlerin üzerine hafifçe çökülerek alınan ve insan vücudunun en dengede olduğu pozisyon olarak tanımlanabilir. Diğer bir önemli kavram ise silahtır. Eskrimde üç çeşit silah kullanılmaktadır. Bunlar flöre, epe ve kilic olup eskrimin üç ana branşta oynanmasına da olanak sağlamaktadırlar. Bunların dışında bir temel kavram daha vardır ki o da oyunun temel amacını oluşturmaktadır. Bir eskrim maçında sayı rakibe dürtüş yapmak suretiyle kazanılır ve bu dürtüşlerden geçerli olanlarına tuş adi verilir.
AMAÇ
Bir eskrimcinin temel amacı direk eliminasyon sisteminde oynanan maçlarda 15, pul (küme) sisteminde oynanan maçlarda 5 puana rakibinden önce ulaşmaktır. Bir eskrimci her tuş yaptığında bir sayı alır. Pul (küme) sisteminde yapılan bir maç için verilen sure 4 dakikadır. Direk eliminasyon sisteminde ise maçlar 3'er dakikalık 3 perioddan oluşur. Eğer 4 dakika bitiminde eşitlik bozulmamışsa yazı-tura atılıp avantajlı tarafın belirlenmesinden sonra eskrimcilere 1 dakika süre verilir ve bu 1 dakika içinde ilk tuşu yapan kazanir.1 dakika içinde tuş olmazsa maçın galibi avantajlı olan taraftır.
