Amatör Fotografçılık

Konu: Amatör Fotografçılık Cuma Mart 06, 2009 12:58 pm

AMATÖR FOTOGRAFÇI KİMDİR?

Resimlerinden para kazanmayan fotoğrafçıdır. Aslında amatör fotoğrafçı, salt keyif için fotoğraf çeken kişidir. Basit bir simple point-and-shot kamera veya daha komplike çok lensli ve filtreli SLR kullanabilir. Çektiği fotoğraflar bir deniz, bir aile büyüğü, özel bir gezi olabilir. Fotoğraf kalitesi şaşırtıcı derecede iyi olabilir. Amatör taraf asla bu tür teknikler, ekipman vs. değil sadece fotoğrafa duyulan sevgidir. Zamanda bir an yakalayıp sonsuza dek birilerinin görebileceği bir film olarak tutabilmek duygusu. Bir amatör için para hiçbir zaman birincil ya da ikincil neden değildir. Çoğu bu hobiyi işleri olarak olarak görmek istese de bu şansa sahip olabilecekler azınlıktadır. Bu tanımlar size de uygunsa, zaten siz de amatör fotoğrafçısınızdır.

EKİPMAN
Kameralar, çalışmaları ve güçleri... Ne tür film kullanmalısınız? Lenslerle ilgili bilgiler...

Kameralar: Temel kameralar; çalışmaları, güçleri ve ana kullanım amaçları ..
Başlangıç için öneri tipler the lens-shutter camera, the single-lens-reflex camera, and orta ve büyük format kameralar. Hangisini seçeceğiniz ne tip fotoğraflar çekmek istediğinize bağlıdır.

Lens-Shutter Kamera'ları: Point and shoot diye bilinen en basit kameradır. Kullanımı kolaydır ve iyi sonuç verirler. Aile fotoğrafları gezi fotoğrafları çekebilirsiniz.
Kullanımları artık otomatik fonksionlarla daha da kolaylaştı; otomatik flaşlar, pozlama gibi. Bakıyorsunuz, görüntü alıyorsunuz, düğmeye basınca kamera resmin iyi olmasını garantiliyor.
Esnekliğinizi de benzer sebeplerden kaybediyorsunuz bunun yanı sıra. Gelişmiş tekniklerle çekime uygun değiller. Bu kamerayla imajı manipüle edemezsiniz. Diyafram veya enstantane hızını kontrol edemezsiniz. Lens değiştirme şansınız da yok. Artık zoomları olsa da 24mm den 500mm ye gitmek istediğinizde aynı şey olmayacaktır. Filtre kullanamazsınız. Kullanım kolaylığı istediğiniz her duruma uygundurlar yine de. Bazen basit, risksiz birşeylere ihtiyaç duyabilirsiniz.

SLR: SLR (single-lens-reflex camera) bu yüzyılın en yaygın kamerasıdır. Point and shoot dan daha güçlü, yapmak istediğiniz işte daha fazla kontrol imkanı sağlarlar.
Temelde en önemli fark şudur; baktığınız zaman kameranın asıl lensinden görürsünüz, yani gördüğünüz elde edeceğiniz sonuçtur. Diğerinde ise vizör lensten ayrıdır; yani sadece yaklaşık olarak görürsünüz. Bu yakın çekim fotoğraflarda özellikle sorun yaratabilir. Bu nedenle SLR geliştirildi. Lensleri, flaşları değiştirebilir, diyafram ve enstantane hızını ayarlayabilir, filtre kullanabilirsiniz. Değişkenlerinizi kontrol etmedikçe kameranızı ve yeteneklerinizi tam olarak kullanamazsınız.
Tabii bu da fiyat demek. SLR ucuz değildir. Ekleyeceğiniz her fonksiyon da ayrıca maliyet demektir. Eğer gerçekten bu özellikleri kullanacaksanız almanızı öneririz.

Orta ve Büyük Format Kameralar: Profesyonellerin kullandığı kameralardır. SLR'ın benzeri şekilde çalışırlar. En önemli tek fark ciddi bir şekilde görüntü kalitesinin arttırılmış olmasıdır. Negatifin genişliği arttıkça kalite artar. SLR'larda 35 lik tabir ettiğimiz 24mm ve 36mm film kullanılır. Orta formatta 4.5x6cm, 6x6cm, 6x7cm, 6x9cm olur. Büyük formatta ise 9x12cm, 18x24cm'dir.
Yine pahalılık söz konusu. Kamera, film ve aksesuarlar pahalıdır. Gerçekten de amatörlerin bu kameraların sunduklarına ihtiyacı olmaz.

LENSLER:

Sormak isteyebileceğiniz sorulara yanıt olsun diye..
Kameranın esnekliğini arttırmada en iyi yöntem lenslerdir. Yeni başlayanlar için biraz karışık olabilir lens kullanımı. Fakat doğru bir analizle çalışılırsa o kadar karmaşık olmadığını görebilirsiniz.

Standart lensler: Standart bir lensin, negatifin diyagonaline eşit uzunlukta odak uzaklığıi vardır. Bu uuzunluk 35mm film için 45mm civarındadır. SLR için ise genellikle 45mm ile 55mm arasındadır.
Standart lenslerin, görüntüyü kesinlikle olduğu gibi tekrar üretebilme özelliği vardır. Telefoto veya geniş açı özellikleri yoktur. Bu lensler standart lensler olarak çok pahalı örneklerin yaptıklarını yapamasalar da gözardı edilmeyecek lenslerdir.

Telefoto Lensler: İsminden de anlaşıldığı üzere bu lensler daha ileri görmenizi sağlarlar. Odak uzunluğu 55mm nin üstünde olan lensler olmasına rağmen genelde en kısası 70mm dir. Objeyi yakınınıza getirmek için veya ekstra detayları yakalayabilmek için kullanılırlar. Kısa telefotolar portre fotoğrafları için uygundurlar, modele yaklaşmadan iyi çekimler yapabilirsiniz böylece model rahat hisseder. Uzun lensler vahşi hayvanları, uzaktaki bot ve uçakları ya da her ne kadar yasal olmasa da habersiz uzaktaki insanları görüntülemekte kullanılabilir.
Kullanırken önemli iki nokta var. Birincisi bu tür bir lens alan derinliğinizi kısaltır. Standart lensle 10 12 metre derinliğiniz varken telefoto ile 3 ila 4 arasında kısıtlısınızdır. Bu nedenle doğru alan ve neyin odaklanacağı çok önemlidir. İkincisi kamera sallantılarına karşı çok dayanıksızdır. Kamera sallantıları enstantane hızı yavaş olduğunda oluşur ve kamera hareketleri film üzerinde etki yaratır. Bundan kaçınmak için en azından 1/ odak uzunluğu kadar hızlı bir enstantane hızı kullanmak gerekir. Örneğin 210mm lens kullanırken 1/250 de çekim yapılmalıdır.

Geniş Açı Lensler: İsminden anlaşıldığı üzere kameradan alınan görüntüyü genişletirler. Odak uzunluğu 40mm altındakiler geniş açı, 18mm altındakiler ultra geniş açı lensler olarak isimlendirilirler.
Özel efektler için de kullanılabilirler. 30mm altında resmin kenarlarında biçim bozukluğu olur ve lense yakın herhangi bir görüntü orantısızca büyük olur. (Örneğin Pearl Jam in VS. albüm kapağı ultra geniş açılı bir lensle bu şekilde çekilmiştir.)
Geniş açılar uzun bir alan derinliği verirler bu yüzden alanda seçicilik yapmak isteniyorsa dikkatli çalışılması gerekmektedir.

Zoom Lensler: Zoom lensler özellikleri kadar dezavantajları da olan lenslerdir.
Yararları: Sabit bir odak uzunluğu olmayan lenslerdir. Böylece bir alımda 100mm ile 400mmlik bir aralığınız olacaktır. Hem para hem kullanım kolaylığı ile zaman da kazandırır. Bu bazen aksiyon ve doğa çekimlerinde çok önemli olabilir.
Zararları: Ana problem odak uzunluklarının değişebilirliğindedir; bir zoom lensin benzer ölçü sabit odak uzunluklu lensler kadar geniş apertureü olamaz. Bu da uzun enstantane hızı demektir, çekimde esnek değilsinizdir çokça tripod ile çalışmak gerekir, özellikle de telefoto zoomlarda.

alıntıdır

Konu: Geri: Amatör Fotografçılık Cuma Mart 06, 2009 12:59 pm

FİLTRELER:

Kullanımı ile resminizin görüntüsünü değiştiren filtreler dünyası. Sonuçtan emin olmadığımız için çoğunlukla kullanmaktan çekindiklerimiz.

Temel Filtreler: Bu filtreler resminizde güçlü bir etki yapmazlar. Tersine, resimde güç algılanan, zekice değişiklikler yapmak için ya da suni görünmeden değişiklik esnekliği kazanmak için kullanılırlar.
En yaygını UV/Skylight filtresidir. Hakikaten bir şey yapmaz. Filme ulaşan ultraviolet ışığının miktarını keser, böylece gökyüzü çekimlerinde daha iyi kontrastlar alınır, tabii bu modern filmlerden çok eski filmlere yararlıdır. Bununla beraber lensin önünde koruyucu olarak tutulursa bir çizilme anında lens değil ucuz bir filtre kaybetmiş olursunuz.
Diğer yaygın model polarize filtresidir. Diagonal ışınımları seçerek eler. Örneğin, yansımalar ve gökyüzündeki ışık kirliliği gibi. Gökyüzü daha mavi, su daha derin renkli olur. Çünkü yansıma olamayacak ve baskı da bununla bozulmayacaktır. Kullanım için bir limit yok. Ucuz filtrelerdir.
Başka yaygın filtreler de var. Nötral yoğunluk fltreleri gibi. Kameraya giren ışığı kesmekte kullanılan gri ekranlardır. Filtresiz halinize göre daha geniş bir diafram kullanmanıza yarar. Yakın çekim filtreler de kullanılmakta. Lensinizin macro lens taklidi olmasına yararlar. Bu filtre ile focusunuz birden artar.

Renkli Filtreler: Genelde siyah ve beyaz filmlerde kullanılırlar. Renkli filmlerde ise günbatımı, gökyüzü vb durumlara strinking renk vermek için tercih edilirler. Ama asıl kullanımlarını siyah ve beyaz filmlerde görebiliriz. Renk filtresi, diğer renklerden gelen ışığı azaltarak, aynı renkteki objeden gelen ışık miktarını arttırmak için kullanılır. Bu arttırılan kontrast efektidir. Aşağıdaki tabloda farklı renk filtrelerinin, belli durumlarda ne efekt verdiğini görebiliriz.

Özel Efekt Filtreleri: Resimdeki en çarpıcı değişikliklere neden olan en güçlü filtreler bunlardır. Kullanımı zordur ve çok yaygın değildir. Doğru kullanılamadığında suni ve hileli oldukları anlaşılır. En popülerlerinden biri, starlight filtredir. Camında kesişen çizgiler olduğu için, parlak ışıkta 4 ya da 6 noktalı yıldız oluşturur resminizde. Yayılma filtreleri resmi sanki bir hayal durumumuymuş gösterir. Herşey bulutlu ve sislidir. Bu güzel bir portre filtresidir. Grad filtreleri baskıda resmin bir efektten diğerine değişmesini sağlar. Genelde iki renklidirler. Değer birinden diğerine doğru değişir.

TEKNİĞE GİRİŞ:

Temel: Kameralar özellikle SLR nasıl çalışıyor, diyafram ve enstantane hızı nedir resmi beraber nasıl etkiler.
Ancak diyafram ve enstantane hızı anlaşıldıktan sonra fotoğrafçılığın daha ilgi çekici yerlerine geçmek mümkün.

Diyafram: Işığın girip, filmin ışığa tutulduğu açıklığın çapıdır. Lensin diyaframnın değiştirilmesi durumunda resimde derin etkiler yaratılır. Kamerada f-stop ile tanımlanmıştır. Kameradan kameraya değişmekle beraber, genel duruşlar f2, f2.8, f4, f5.6, f8, f11, f16, ve f22dir. Numara küçüldükçe çap artar. F2 geniş olduğu için f4den daha fazla ışık alır. Aralarında düzgün matematiksel tam iki katlık bir fark vardır. Diyelim ki kamera f8 istiyor. Eğer siz manuel olarak f11 ayarlarsanız filmi yarı yarıya az ışığa tutarsınız. Ve f5.6 olarak ayarlarsanız iki kat ışığa tutmuşsunuz demektir. İki duruş arasında ışığı 4 kat, üç duruş arasında 8 kat değiştiriyorsunuz demektir.
Alanın derinliği de diğer önemli konudur. Çap arttıkça alan derinliği ya da odaktaki uzaklık azalır. Örneğin eğer f8 ile 4 metre odak uzaklıktaysanız, f4 ile 2 metre olacaktır. Bunları avantajınıza göre kullanabilirsiniz.

Enstantane hızı: Fotoğrafı çektiğinizde enstantanenin ne kadar açık kalacağı dolayısıyla filmin ne kadar süreyle ışık alacağıdır.. Genellikle 1 saniye ile saniyenin 1/1000 arasında değer alır. İki nedenle önemlidir. Birincisi, diyafram kontrolü için, ikincisi, stil olarak bunu fotoğraflarınızda kullanabilirsiniz.
Süre uzadıkça, filme daha çok ışık gelir. Bu daha sezgiseldir. Diyafram ile aynı mantıkta işler. 2 kat olarak. 1/125 1/250 den iki kat, 1/500 den 4 kat fazla ışık alır demektir.

Birarada Kullanım: Eğer bu iki değişkeni bir arada kullanmaya kalkarsanız bir çarpan çıkar. İki değişken de ışığı 2 faktörle
değiştiriyordu. Diyelim ki;
kamera durumu okuyor ve kendini f8de 1/125 olarak kuruyor. Bu doğru ölçüm. F11 olarak ayarlarsak ne olur? Görüntü yarısı kadar ışık alır, ve resim underexposed olur. Fakat biz bunu enstantane hızını 1/60 olarak ayarlayarak değiştirebiliriz. Çapı küçültüp, ışığa tutma süresini arttırarak aynı yerde kalırız.

Tabloyu incelersek;
Amatör Fotografçılık Afbeelding1zp1

Merkez sütun önerilen pozu verir.Bununla beraber, yukarıdaki kombinasyonlardan herhangi birini kullanıp filmi doğru ışığa tutabilirsiniz, çünkü her aşağı duruş daha uzun bir enstantane hızı ile biraradadır böylece genel ışık durumu değişmez. O zaman neden farklı değerlerimiz var?
Diyaframın alan derinliği konusuna dönelim. Bunu değiştirmek isteyebileceğiniz durumlar olabilir. Kalabalıkta bir kişiyi odaklamak istiyor olabilirsiniz. Ya da maksimum odaklama istiyorsunuzdur. Bu durumlarda diyaframla oynamak gerekecektir. Tersine belli bir enstantane hızı kullanmak isteyebilirsiniz. Işık azlığı, çokluğu, hareketi yüksek hızda durdurma isteği ya da yavaş hızda gösterme tercihi gibi nedenleriniz olabilir. Daha bir çok nedenden her iki fonksiyonu birlikte değiştirmek isteyebilirsiniz. Bu size kamera ile esneklik kazandıracaktır.

Kompozisyon: Fotoğrafçılık dinamik bir sanat biçimi. Herkes için değişik tanımları var "iyi bir fotoğraf" ın. Ama yine de bazı kurallar var ki kullanırsanız daha iyi sonuçlar elde edebilirsiniz.

Temel Kompozisyon:Resimlerinizi nasıl kompoze ettiğinize bağlı olarak iyi sonuçlara ulaşırsınız. Sadece pratikle geliştirebileceğiniz ip uçları yeterlidir. Başlangıçta bu teknikleri düşünerek hareket etmek gereklidir. Ama zaten zamanla bunlar içselleşecektir. Bunlar temel fotoğrafçılık kuralları olarak adlandırılsalar da kanun değiller.

Dikkat dağıtan ögelerin atılması: Kamera, beyni ile beraber çalışan bir insan gözü gibi değil ve sadece ilgilendiklerine odaklanamıyor. Tersine vizöre giren herşeyi yakalıyor. Bu yüzden fotoğrafçının kameranın gördüğünü görmeyi öğrenmesi gerekli. Kompozisyon yaparken vizörderı tarayıp, rahatsız edici ve hoş olmayan şeyleri görmeye çalışmak ve bunlardan kurtulmanın bir yolunu bulmak gerek. Görüntüye katkısı yoksa kurtulmak en doğru yol.

Fon ve ön plan:Fotoğrafa ciddi katkıları da olabilen ya da etkisini yok edebilen unsurlardır. En genel kural, her ikisini de olabildiğince basit tutmaktır. Örneğin bir peyzaj çalışılırken ön planın insanlar, çöpler vs ile karışmaması önemlidir. Tabii eğer bu sizin tercihiniz değilse. Portrelerde fon bir hava katsa da rahatsız edici olmamalıdır. Burada karar verici sizsiniz.

2/3 Kuralı: Uygulamada en önemli kurallardan biridir. Kuralın önerisi, resmi ilgi çekici ve farklı kılmak için konunun off center yapılmasıdır. Önce vizörden bakıyoruz. Sonra kafamızda görüntüde 4 çizgi oluşturuyoruz: aşağı yönde 1/3 ve 2/3 te 2 yatay, karşı yönde 2 dikey çizgi. Şimdi çizgilerin kesiştiği 4 noktaya bakıyoruz, aynı anda orta karenin köşeleri bunlar. Kritik noktalar. Yapmanız gereken konuyu bu dördünden birine yerleştirmek. Hangisi olduğu sizin kararınız.

Çizgiler: Fotoğrafçılıkta en zor yakalanan olgu çizgilerdir. Daha canlı ve güzel fotoğraflar elde etmenizi sağlar. Çizgiler bakanın ilgisini asıl unsurlara çekmeye yarar. Net ya da dolaylı olarak belirten çizgiler kullanabilirsiniz. Net olanlar demiryolu, sokak, elektrik direği gibi gerçekten görülebilir olanlardır. Çok sezgisel kullanılırlar. Dolaylı olarak kullanılanlar resimde bir ima aracıdırlar. Direk göremezsiniz fakat oradadırlar. Baskı merkezindeki bir çalı gölgesi gibi. Öğrenilecek birşey değildir. Kendiliğinden oluşur.

Kadrajlama: Çok kullanılmadığında güzellikler katabilir resme. Resimdeki ögeleri alıp konunun etrafını sarmak ve bir çerçeve yapmak demektir. Bunu yapmak için sayısız yol var ama herkes kendi yolunu yaratır zamanla. Örneğin eski bir pencereden çekerek ya da foilage ile yapılabilir.

Konu: Geri: Amatör Fotografçılık Cuma Mart 06, 2009 12:59 pm

KARANLIK ODA
Kendi karanlık odanızı kurmak
Kendinize ait resimleri basmak için yarı profesyonel bir karanlık odaya girme şansınız yoksa, kendi karanlık odanızı kurmak zorundasınız. Başlangıçta her ne kadar gözünüzü korkutsa da aslında o kadar da zor değildir ve sizin için çok kazançlı olabilir.
İhtiyacınız olan ilk şey küçük bir odadır (1,8 x 2,4 m yeteri kadar geniş olmakla birlikte, daha geniş bir oda daha iyi olacaktır). Evinizde bulunan ikinci tuvalet, banyo veya yatak odasını kullanabileceğiniz gibi, garaja kendi odanızı bile inşa edebilirsiniz. Sonuçta karanlık odanın yeri önemli değildir. Mekanda bir musluk bulunması artı puandır, böylece baskılarınızı yıkamak için odayı terk etmeniz gerekmez, ancak yine de odayı ayarlarken şart değildir.
Karanlık odayı kuracağınız yeri tespit ettikten sonra sıra ikinci adım olan karanlığın sağlanmasıdır. İşin en kolayı ve en az çekici yanı bütün olası ışık kaynaklarının bantla kaplanmasıdır. En önemli konumda bulunan kapı ve çevresinin ışık geçirmesini önlemek için zemin de dahil tüm alanı köpükle kaplamanız gerekecektir. Bu işlemden sonra kapının ışığı sızdırmaya devam etmesi durumunda koyu renk bir battaniye alarak kapının üstüne asın. Odanın yeteri kadar karanlık olup olmadığını anlamak için bir beyaz kağıt alarak odanın ortasına gidin ve bütün ışıkları kapatın. Beş dakika geçtikten sonra eğer kağıdı göremiyorsanız, geri kalan ekipmanı kurmaya başlayabilirsiniz.
Karanlık oda içinde kullanacağınız ekipman ne kadar titiz olmak istediğinize ve ne tür teknikleri kullanmak istediğinize bağlı olarak biraz pahalı olabilir. Gereken bütün ekipmanı ikince elden toplam 150 $'a alabilirsiniz, ancak son model cihazlar kullanmaktan yanaysanız yaklaşık 2000 $'ı gözden çıkarmanız gerekebilir.

Aşağıda en temel ve gerekli malzemeler verilmiştir: Agrandizör (Fotoğrafları büyütmek için) - İyi durumda bir cihazı yaklaşık 150 $'a satın alabilirsiniz, daha profesyonel çalışmayı planlamıyorsanız, bu yeterli olacaktır. Ancak, cihazın en az 30 x 40cm baskı yapabildiğinden emin olmalısınız, 20 x 30 baskı yapmak istediğinizde kenarları kesmeniz gerekir. İlerde deneyim kazandıkça daha farklı çalışmalar da yapabilmeniz için, büyütücünün aynı zamanda filtre tutabilme özelliğinin olması artı puandır.

Ayrıca, orta ve büyük formatta filmler için, büyütücünüzün negatif tutucularının olması gerekebilir. Bu tip bir film kullanmayı planlıyorsanız, bu tutucuları mutlaka edinmelisiniz. Ancak, büyük formatta film kullanmayı düşünmüyorsanız negatifleri tutturmak için fazladan para harcamaya gerek yoktur.

Timer (Kronometre) - Herhangi bir yerden yaklaşık 20 $'a satın alabilirsiniz. Fazla abartılmış bir cihaz almanız gereksizdir. Sonuçta satın aldığınız kronometrede bir açma/kapama düğmesi varsa ve belirlenen süre sonunda büyütücüyü otomatikman kapatıyorsa, bu sizin için yeterlidir.

Safelight (Kırmızı ışık) - Kırmızı ışık satın almak sizin için bir işkenceye dönüşebilir. Piyasada bulunan birçok baskı kağıdı için farklı kırmızı ışık çeşitlerinin "güvenli" olması gibi bir sorun vardır. Sonuçta, kullanacağınız kağıt türüne bağlı olarak farklı kırmızı ışıklara ihtiyacınız olabilir veya elinizdeki kırmızı ışığın rengini değiştirebilirsiniz. Kullanacağınız kağıt türünü belirlemek için bir Fotoğrafçıya gidip çeşitli sorular sorabilirsiniz. Kağıt türünü belirledikten sonra bunun için hangi kırmızı ışığın kullanılacağını da öğrenebilirsiniz. Daha fazla kağıt çeşidi kullanmayı düşünüyorsanız, rengini değiştirebileceğiniz bir kırmızı ışık satın alın. Bu şekilde daha yolun başında paradan tasarruf etmiş olursunuz.

Developing Trays (Film Banyo Küveti) - Banyo küvetiniz üzerinde fazla düşünülecek bir cihaz değildir. Baskı yapabileceğiniz kadar genişlikte herhangi bir subje kullanabilirsiniz (20x30cm baskı yapmak istiyorsanız 13x18cm ebadında küvet kullanmayın) ancak kimyasallar boşa harcanacak kadar da geniş olmamalıdır (20x30cm baskıdan daha büyük baskı yapmayacağınıza eminseniz 40x60cm ebadında bir küvet almanıza gerek yoktur.)

Film Tanks and Reels (Film Tankı ve Makarası) - Bu sadece kendi negatiflerinizi basmak istediğinizde gereklidir. Eğer istemiyorsanız tank satın alarak paranızı harcamayın. Eğer satın alacaksanız, birkaç makara filmden sonra bozulmayacak şekilde uzun ömürlü bir tank satın alın.

Kalan Malzeme - Makas, kağıt kesici, kurşun veya tükenmez kalem, karıştırıcı, maşa, kağıt havlu, termometre, radyo ve çalışmalarınızı kolaylaştıracağına inandığınız herşey. Bu malzemeleri evinizden temin edebileceğiniz gibi herhangi bir marketten de çok ucuza satın alabilirsiniz.
Bütün malzemeyi temin ettikten sonra, artık içeri girmeye hazırsınız. Burada unutulmaması gereken nokta bütün malzemelerin el altında olması gerektiğidir. Başka bir deyişle, büyütücünüzü küvetin tam önüne yerleştirmeyin, aksı halde baskıları yıkamak için jimnastikçi olmanız gerekir. Büyütücü ve küvetleri bir duvarın karşısına sırayla koyabilir, kimyasallarla kağıtları da masanızın altına yerleştirebilirsiniz. Ancak yine de kendinize en uygun şekilde bir yerleşim planı yapmalısınız.
Fotoğrafçılıkta, görüntülerine birden bire karanlık odada kağıt üzerinde görünmesi kadar eğlenceli bir durum yoktur. Birçokları, kendi baskınızı yapabilmek için çok titiz bir düzen kurmanız gerektiğini savunsa da, buna gerek yoktur. Basit bir karanlık odanın kurulması da basittir ve görüntüler üzerinde daha yaratıcı olabilmenize olanak tanır.

Filmin banyo edilmesi: Aşağıda Siyah Beyaz bir filmin banyo edilmesiyle ilgili genel işlemler açıklanmıştır.

NOT - İşlem süreleri kullanılan kimyasallara ve işleme tabi tutulan negatiflere bağlı olarak değişebilir. Bu nedenle işleme başlamadan önce mutlaka gerekli malzemelerin talimatları okuyun.
İlk olarak, TAM BİR KARANLIKTA, film kutusunu açın ve negatifleri film tankına yerleştirin. Film tankları, içeri ışık sızdırmadan kimyasalların konulup çıkarılabileceği biçimde tasarlanmıştır. Film tankı doldurulup hazır hale getirildikten sonra ışıkları yakabilir ve işleme geçebilirsiniz.

1) Geliştirme
Kimyasallar ve film ile ilgili talimatlara bakın.
Hava kabarcıklarından kurtulmak için tankı tezgaha hafifçe vurun. 5 saniye çalkalayın, daha sonra her yarım dakikada bir 5 saniye çalkalayın. Süre için filmin ve kimyasalların talimatlerını takip edin.
Developer, negatiflerdeki görüntüleri çıkaracaktır.
2) Yıkama
30 Saniye sürekli çalkalayın durdurma banyosu geliştiricinin banyo etme hareketini durdurur.
Kimyasallara ve filme bağlı olarak 2-10 dakika sabitleyin. İlk 30 saniye çalkalayın, daha sonra her yarım
dakikada bir 5 saniye çalkalayın. Sabitleyici, negatiflerdeki görüntüleri, kalitesinin
zamanla bozulmasını önlemek için kalıcı hale getirir....bu nedenle gerekli olan sürenin tamamında sabitlenmesi gerekmektedir. Durulama için 30 saniye daha ayırın. Bütün fazla kimyasalları temizlemek için akan suyun altında durulayın.
3) Hipo Temizlik Maddesi
Genelde yıkama süresinin iki katı kadar sürer. İlk 30 saniye çalkaladıktan sonra 30 saniyelik
aralıklarla çalkalamaya devam edin. Hipo Temizlik Maddesi (sodyumhiposülfit) negatifler üzerinde kalan tüm fazla sabitleyicileri temizleyecektir.
4)Nemlendirici
5 saniye çalkalayın.Nemlendirici, kurutmaya yardımcı olur ve suyun negatifler üzerinde kabarcık yapmasını önler.
5)Kurulama
Gerektiği kadar yapılır.Filmi temiz kuru bir yere asın. Negatifler kuruduktan sonra 4 veya 5 çerçeveli şeritler halinde kesin ve negatif kağıtlarına yerleştirin.

Fotoğraf Baskısının Yapılması:Kendi baskılarınızı yapmak karanlık odanın en keyif verici yanıdır.
Baskı, iki temel adımda yapılır. Öncelikle, agrandizör için poz süresini belirleme amacıyla bir test şeridi yapmanız gerekir. Ardından baskıyı yapabilirsiniz. Her ikisi için gereken işlem de aynıdır.
Test şeridi, baskıyı agrandizörün altında ne kadar tutacağınızı belirlemek amacıyla farklı bazı poz sürelerinde tutmanız için gereklidir. Bu adım teoride gereksiz olmasına rağmen, bol miktarda baskı kağıdının kaçınılmaz hatalar sonucunda heba olmasını önlemek için mutlaka yapılmalıdır.
Kırmızı ışık altında, 20 x 30cm ebadında bir baskı kağıdını 5 adet 6 x 20cm ebadında şeritler halinde keserek başlayın. Ardından, negatiflerinizi taşıyıcıya yerleştirip görüntüye odaklandıktan sonra kronometrenizi 30 saniyeye ayarlayın. Daha sonra, bir parça mukavva kullanarak şeridi, 1/6'sı hariç, bloke edin ve kronometreyi çalıştırın. Her 5 saniyede bir mukavvayı, şeridin bir diğer 1/6'lık parçasına kaydırarak tüm kağıdın pozlanmasını sağlayın. Ardından, aşağıdaki işlemleri gerçekleştirerek şeridi baskıya alın:

1)Geliştirme Banyosu
1 ila 3 dakika sürekli çalkalayın.
Film geliştiricisinden daha güçü olan baskı geliştirme banyosu kullanılmalıdır. Diğer iki kimyasal olan Durdurucu Banyo ve Sabitleyici film veya baskıyla birlikte kullanılabilir.
2)Durdurucu Banyo
Kartın gelişmesini durdurur. En az 10 saniye. Kartınız hala ışığa çıkmaya hazır değildir.
3)Sabitleyici
2 dakika. İlk 30 saniye çalkaladıktan sonra, ara ara çalkalayın. Artık kartınız ışığa çıkabilecek durumdadır.
4)Yıkama
4 dakika. Küveti suyun altına tutarak birkaç kez dolmasını sağlayın.
5)Silme
Gerektiği kadar. Baskılardaki yüzey suyunu sünger veya silgeçle alın.
6)Kurulama
Gerektiği kadar. Temiz, kuru bir yerde havayla kurulayın veya elektrikli bir kurutucu
kullanın.

Test şeridi sabitlendikten sonra normal bir ışık altında bakabilir ve nihai baskının ne kadar süreyle pozlanacağına karar verebilirsiniz. Ardından, agrandizörü yeniden ayarlamaya gerek kalmadan (doğru odaklama hariç), kronometreyi ayarlayın ve test şeridi için açıklanan adımları izleyin, ancak tüm baskının gerekli bütün süre boyunca pozlanmaya bırakın.
Baskılar, bir kırmızı ışık altında da geliştirilebilir. Ancak, açıkta fazladan baskı kağıdı bırakmamanız gerekir çünkü ancak tamamen karanlık bir ortam 100% güvenlidir. 5 dakika sonra bile bir kırmızı ışık, kağıdın donuklaşmasına ve nihai baskınızın kalitesinin düşmesine neden olabilir.
Sonuç olarak, karanlık odanızı kurduktan sonra film banyo etmeye hazırsınız demektir.

Konu: Geri: Amatör Fotografçılık Cuma Mart 06, 2009 1:00 pm

KAMERA ÖZELLİKLERİ VE BAKIMI:

Temizlemek için lense üflemeniz, onun ince kaplamasına zarar verebilir. Bunun için bir hava şırıngası, fırça veya mercek temizleme bezi kulanın.
Işığın merceğe fazla doğrudan geldiği durumlarda bir mercek gölgesi veya avuçlarınızı kullanın. Böylece, açıklık ağızlarının parlamasına ve baskılarınızda olağandışı şekillere veya ışık yanıklarına yol açan aşırı ışık olan "kamaşma" önlenir.

Bileşke: Görüntü alanını üç parça olarak düşünün. Görsel olarak dengeli bir bileşke, örneğin, görüntünün ufuk çizgisinin en üstten üçüncüye yerleştirilmiş olması gibi. Görüntüde gökyüzünün hakim olmasını istiyorsanız ufuk çizgisini alttan üçüncü sıraya getirin. Ayrıca, ölü nokta dışında bir ana subjenin yerleştirilmesi ilginç olabilir.
Çerçevenin sol veya sağından bir üçüncüyü deneyin.
Bir negatifin parçaları, fotoğrafik bir baskınınkilerden biraz daha uzundur. Bunu kompanse etmek için subjeyi çerçeveye oturturken fazladan marj bırakılmalıdır. Büyütme yaparken, bu size, kesmede daha fazla kolaylık sağlayacaktır.

Poz: "Güneşli 16" kuralını hatırlayın. Parlak güneş ışığı altında, açıklığınızı f-16 ve enstantane hızını, seçtiğiniz film hızının tam aynısı veya çok yakını olarak ayarlayın. Örnek: Kameranız ISO 100 olarak ayarlıysa, açıklık olarak f-16'yı ve objektif kapağı hızı olarak da 1/100'ü seçin. Kameranız ISO 400 olarak ayarlıysa, açıklık olarak f-16'yı ve objektif kapağı hızı olarak da 1/500'ü seçin.
Aynı görüntüyü, çok az farklı poz sürelerinde iki veya üç kez daha fotoğraflayın. Buna "poz taraması" denir. İşe en çok yarayan pozu seçebilmenizi sağlar. Örneğin, daha karanlık bir poz, aydınlık bir pozdan daha loş bir ortam sağlar

» Dijital Fotografçılık
» Fotoğrafçılık bir sanattır ,Anı yakalamak ise meziyet ister